Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for the ‘ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ’ Category

 Για ανησυχητική αύξηση των περιστατικών στην Ελλάδα μιλούν οι ειδικοί, γεγονός που συνδέεται άμεσα με την οικονομική κρίση και τις πληγές που ανοίγει.

«Το 2015 οι ασθενείς με κατάθλιψη στην Ελλάδα εκτιμάται ότι ξεπέρασαν τους 500.000» σημείωσε ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Πέτρος Σκαπινάκης, στο πλαίσιο του 2ου Συνεδρίου Ψυχικής Υγείας (2nd Mental Health Conference).

Ο ίδιος ωστόσο διαπιστώνει ότι οι ψυχικές διαταραχές χρονίζουν, με τους ασθενείς να μην απευθύνονται σε ειδικούς. «Κάποιοι θεωρούν ότι δεν είναι άρρωστοι. Επίσης αντιμετωπίζουν προβλήματα πρόσβασης σε ψυχιάτρους ενώ αρκετοί σκέφτονται και το κόστος θεραπείας. Oσο όμως καθυστερεί η θεραπεία τόσο αυξάνεται η πιθανότητα αναπηρίας» καταλήγει.
«ΜΑΥΡΗ» ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ. Η ψυχική υγεία των Ελλήνων – όπως αυτή περιγράφεται από πρόσφατα δεδομένα – είναι ιδιαίτερα ευάλωτη λόγω των προβλημάτων που μαυρίζουν την καθημερινότητά τους.
Οι επισημάνσεις της αναπληρώτριας καθηγήτριας Ψυχιατρικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρίνας Οικονόμου προβληματίζουν. «Διεθνείς έρευνες δείχνουν ότι σοβαροί λόγοι που οδηγούν στην αυτοκτονία είναι τα χρέη και η κατάσχεση της οικίας».

Στην Ελλάδα του 2016, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, περίπου το 36% του πληθυσμού αγγίζει τα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
«Μετά την εισαγωγή των μέτρων λιτότητας σημειώθηκε ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών κατά 35%. Ειδικότερα σε άνδρες παραγωγικής ηλικίας» τονίζει η Μαρίνα Οικονόμου.

Μάλιστα στη χώρα μας ανατράπηκε η κλασική επιδημιολογία που αναγνωρίζει τις γυναίκες ως τα βασικά θύματα της κατάθλιψης. «Τα τελευταία χρόνια της κρίσης επήλθε η μεγάλη ανατροπή. Πλέον η πλειονότητα των ασθενών με κατάθλιψη είναι οι άνδρες, οι οποίοι είναι πιο αποφασιστικοί στην αυτοκτονία».
ΜΕΛΑΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. Στο μεταξύ, στο ίδιο συνέδριο δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στα δικαιώματα των ασθενών με ψυχιατρικά προβλήματα, με τους επιστήμονες να κάνουν λόγο για τους πλέον «αποκλεισμένους του κοινωνικού αποκλεισμού».
Η μελέτη «ακούσιων νοσηλειών στην Αθήνα» – ερευνητικό πρόγραμμα (2011-2016), το οποίο υλοποιείται από την Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας (ΕΠΑΨΥ) και το Πάντειο Πανεπιστήμιο – καταλήγει σε μελανά συμπεράσματα καθώς περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την προσβολή της αξιοπρέπειας των ασθενών.

Οπως υπογραμμίζει ο επιστημονικός υπεύθυνος, καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Στέλιος Στυλιανίδης ανησυχία προκαλεί το εύρημα πως από το 2012 και μετά τα ποσοστά των ακούσιων νοσηλειών (κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας)  αυξάνεται ραγδαία: από 56,6% το 2012 σε 74,5% το 2014.

Οσον αφορά δε τα περιοριστικά μέτρα στην αναγκαστική νοσηλεία, σχετική έρευνα κατέδειξε ότι το 25% των ασθενών αυτών καθηλώθηκε μηχανικά (δηλαδή, περιορίστηκαν δεμένοι με ιμάντες στο κρεβάτι) κατά τη νοσηλεία τους.
«Στόχος είναι να αναδειχθεί το ζήτημα αυτό σε θέμα ύψιστης σημασίας στην ατζέντα της πολιτικής για την ψυχική υγεία» καταλήγει ο Στέλιος Στυλιανίδης, με τους επιστήμονες να δείχνουν τα κενά στην περίθαλψη και στην έλλειψη δομών υποστήριξης στην κοινότητα ως βασικές αιτίες.

Read Full Post »

Φοιτήτριες του ΑΠΘ θα κατασκευάσουν σχολική αίθουσα στη Γκάνα ύστερα από διάκριση σε διεθνή διαγωνισμό.

Mια σχολική αίθουσα από ξύλο και γυαλί στο χωρίο Abetenim που απέχει 40χλμ. από την πόλη Κουμάσι, στη Γκάνα θα κατασκευάσουν οι φοιτήτριες του ΑΠΘ, Λήδα Λιούπη και Παναγιώτα Στεργιοπούλου, μετά την διάκριση του στον Διεθνή Διαγωνισμό Αρχιτεκτονικής «Ένα Σχολείο για την Γκάνα (4th Earth Architecture Competition-School for Ghana) που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα «Nka Foundation».
Η σχεδιαστική ομάδα του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ απέσπασε εύφημο μνεία, ανάμεσα σε 130 συμμετοχές και το έργο θα υλοποιηθεί από την 1η Ιουλίου έως τις 23 Σεπτεμβρίου του 2017.
«Βασική επιδίωξη της πρότασής μας ήταν να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της τοπικής κοινότητας» αναφέρουν οι φοιτήτριες του ΑΠΘ και επισημαίνουν «Η αρχιτεκτονική πρόταση της σχολικής αίθουσας συνάδει με το πνεύμα του τόπου, μέσα από τη χρήση περιβαλλοντικών πρακτικών, τη δόμηση με τοπικά και ανακυκλώσιμα υλικά, τον σχεδιασμό με παραδοσιακές αλλά και σύγχρονες κατασκευαστικές τεχνικές που μπορούν εύκολα να διδαχθούν στην τοπική κοινότητα και την ενσωμάτωση των πολιτισμικών στοιχείων της περιοχής. Οι σχεδιαστικοί μας στόχοι συνδυάστηκαν με την οικονομική προσιτότητα της κατασκευής ώστε ο προϋπολογισμός να ανταποκρίνεται στις συνθήκες υλοποίησης του έργου».
Το αγροτικό χωριό χαρακτηρίζεται από έλλειψη βασικών υποδομών ενώ μεγάλο ποσοστό των νέων ανθρώπων, που απαρτίζουν τόσο την κοινότητα του Abetenim όσο και των γύρω αγροτικών περιοχών, δεν είναι σε θέση να διαβάσει ή να γράψει αφού δεν έχει λάβει ούτε τη στοιχειώδη σχολική εκπαίδευση.
Η περιβαλλοντική βιωσιμότητα, η λειτουργικότητα και η υψηλή αισθητική δημιούργησαν μια μοναδική σχολική αίθουσα. Το έργο θα πραγματοποιηθεί με τη συνεργασία της σχεδιαστικής ομάδας, των εθελοντών και της τοπικής κοινότητας με τη μορφή workshop. Η ομάδα θα απαρτίζεται από 30 εθελοντές. Το κόστος συμμετοχής ανά εθελοντή είναι 400€ και καλύπτει τη χρηματοδότηση της κατασκευής (υλικά και ορισμένο εργατικό δυναμικό). Ωστόσο, η ομάδα του workshop προσπαθεί να μειώσει το κόστος των εθελοντών μέσω αναζήτησης χορηγιών και διοργάνωσης εκδηλώσεων οικονομικής ενίσχυσης.

Read Full Post »

we-are-all-humans-quote-143326854484kgn-520x509

Δυστυχώς ζούμε σε χρόνους σκοτεινούς που κάθε τι διαφορετικό, κάθε τι μη Ελληνικό, γεννά σε μια ολοένα αυξανόμενη μερίδα της κοινωνίας κλιμακούμενα αρνητικά συναισθήματα, τα οποία ξεκινούν από απλή αδιαφορία και καταλήγουν σε απύθμενο μίσος.
Σε περιόδους οικονομικοκοινωνικής κρίσης, ο εύκολος στόχος, το εξιλαστήριο θύμα, είναι πάντα ο ξένος, ο αλλοδαπός, ο πρόσφυγας,η κουλτούρα του, η γλώσσα του, η θρησκεία του. Η εύκολη λύση είναι να στοχοποιήσεις κάθε τι το διαφορετικό, κάθε τι που ξεφεύγει από τα πρότυπα της κοινωνίας σου. Η δύσκολη είναι να προσπαθήσεις να κατανοήσεις τη διαφορετικότητα, να την αποδεχτείς και να μάθεις να τη σέβεσαι και να ζεις μαζί της αρμονικά.

Αυτή είναι η αποστολή που έχουμε εμείς ως εκπαιδευτικοί-παιδαγωγοί. Μια αποστολή εξ ορισμού δύσκολη, που την καθιστούν σχεδόν ακατόρθωτη οι παρούσες κοινωνικές συνθήκες. Παρόλα αυτά πρέπει να παλέψουμε για να διδάξουμε στους μαθητές μας ότι το διαφορετικό είναι και όμορφο και ενδιαφέρον μα πάνω από όλα άξιο σεβασμού.

Δεν είναι πάντα εύκολο να μάθεις σε έναν έφηβο να σέβεται τους συμμαθητές του που είναι φορείς μιας άλλης κουλτούρας, μιας άλλης κοσμοθεωρίας. Δεν αποδέχεται εύκολα την πολιτισμική ετερότητα.

Πόσο εύκολα όμως την αποδεχόμαστε κι εμείς οι εκπαιδευτικοί και πόσο έτοιμοι είμαστε για αυτό;

Δυστυχώς είμαστε εντελώς ανέτοιμοι οι πιο πολλοί από εμάς  να αντιμετωπίσουμε ζητήματα πολιτισμικής ετερότητας. Η επιμόρφωση είναι σχεδόν ανύπαρκτη, η εκπαιδευτική πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης χαρακτηρίζεται από παλινωδίες και αποσπασματικότητα και οι μόνιμες υποστηρικτικές δομές είναι <<όνειρο θερινής νυκτός>>.

Έτσι η ευθύνη πέφτει στις πλάτες μας και μόνο εφόδιο μας αποτελούν η αγάπη για τους μαθητές μας και το φιλότιμο μας προκειμένου να κατορθώσουμε να διαχειριστούμε την πολιτισμική ετερότητα και ο,τι αυτή συνεπάγεται.

Η αντιμετώπιση φαινομένων πολιτισμικής ετερότητας πρέπει να έχει ως προαπαιτούμενο το σεβασμό προς τη διαφορετική κουλτούρα, το διαφορετικό πολιτισμό, και τη διάθεση να γνωριστούμε μαζί τους και να τα κατανοήσουμε.

Πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια των αλλοδαπών μαθητών μας, να φέρουμε τον εαυτό μας στη θέση τους και να προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ως προς την προσαρμογή τους, αλλά κυρίως ως προς την αποδοχή και την ενσωμάτωση τους στο γηγενή μαθητικό πληθυσμό.

Για να γίνει αυτό πρέπει να αποβάλλουμε τα στερεότυπα τα οποία μας βαραίνουν, και να αρχίζουμε να παρατηρούμε τη διαφορετικότητα στο επίπεδο της καθημερινής ζωής. Αυτή τη διαφορετικότητα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ως συνεκτικό δεσμό ανάμεσα στους μαθητές της τάξης μας. Το διαφορετικό να μη μας χωρίζει πλέον, αλλά να μας ενώνει.

Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να γίνει αυτό. Πρέπει να γίνουμε η γέφυρα μέσω της οποίας θα ενωθούν και θα αλληλεπιδράσουν γόνιμα δύο εντελώς διαφορετικοί πολιτισμοί.

Μέσα από εργασίες, παρουσιάσεις, βιωματικές δραστηριότητες πρέπει να γνωρίσουμε όσα μας είναι ξένα και ίσως μας φοβίζουν. Να έρθουμε σε επαφή με τη μουσική, τη λογοτεχνία, την ιστορία των άλλων λαών, να γίνουμε πιο πλούσιοι σε ακούσματα και παραστάσεις. Να ανεβάσουμε ένα θεατρικό έργο ενός συγγραφέα ομοεθνούς με κάποιον από τους αλλοδαπούς μαθητές μας , ή να διοργανώσουμε ένα μουσικό φεστιβάλ με μουσική της χώρας του.

Μπορούμε να οργανώσουμε διάλογο πάνω στα φλέγοντα ζητήματα που ταλανίζουν την κοινωνία μας και να παρακινήσουμε τους μαθητές μας να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους. Αλλάζοντας την παραδοσιακή τοποθέτηση τους σε σειρές, θα τους βάλουμε να κάτσουν σε κύκλο ,έτσι ώστε  να πετύχουμε την πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία. Αναθέτουμε σε μεικτές ομάδες γηγενών και αλλοδαπών μαθητών ομαδικές εργασίες, ώστε να προάγουμε τη συνεργασία και το πνεύμα άμιλλας μεταξύ τους.

Μετά το τέλος του διαλόγου και των εργασιών, αναστοχαζόμαστε πάνω στην εμπειρία που βιώσαμε και εντοπίζουμε τυχόν ατέλειες πάνω στις οποίες θα δουλέψουμε την επόμενη φορά.

Δε χρειάζεται να πιέσουμε τα παιδιά να αποδεχτούν με το ζόρι τη διαφορετικότητα. Η δράση φέρνει αντίδραση. Υπάρχουν πιο διπλωματικοί τρόποι και με πιο πολλές πιθανότητες επιτυχίας.

Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι τα παιδιά είναι πιο δεκτικά, όταν τους ανοίγεις ένα παράθυρο στον πολιτισμό μιας άλλης χώρας. Μέσω της ζωγραφικής, της μουσικής, του χορού, αποδέχονται πιο εύκολα τη διαφορετικότητα του συμμαθητή τους. Η  γλώσσα του πολιτισμού είναι κοινή και παγκόσμια και αγγίζει τις ευαίσθητες ψυχές των παιδιών.

Δε λέω ότι αυτή η προσέγγιση μέσω του πολιτισμού είναι πανάκεια. Άλλωστε στους καιρούς που ζούμε εύκολες και ανέξοδες λύσεις δεν υπάρχουν. Η ενσυναίσθηση, η κατανόηση και ο αλληλοσεβασμός είναι πολυτέλεια όταν είσαι άνεργος και δεν έχεις χρήματα να αγοράσεις γάλα στο παιδί σου. Η οργή που συσσωρεύεται ψάχνει να βρει αποδέκτη και κάποια στιγμή δυστυχώς θα ξεσπάσει.

Το έργο μας είναι δύσκολο και θα γίνει ακόμη δυσκολότερο. Δεν έχουμε μάθει να διδάσκουμε σε συνθήκες κοινωνικής βαρβαρότητας. Κι έχουμε απέναντί μας την αδιαφορία του επίσημου κράτους, το οποίο θεωρεί την παιδεία πολυτέλεια και το σαράκι του ατομισμού που κατατρώει μέρα με τη μέρα τα τελευταία ίχνη της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Παρόλα  αυτά είναι πιο επιτακτική από ποτέ η ανάγκη να μάθουμε να στηρίζουμε ό ένας τον άλλο, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας ή πολιτισμού. Να μάθουμε να σεβόμαστε την πολιτισμική αλλά και κάθε είδους ετερότητα. Ειδάλλως η κοινωνία μας λίγο απέχει από το να αρχίσει να τρώει τις σάρκες της.

adioristos

Read Full Post »

Αύριο το πρωί,εκεί κατά τις 8.30 με 9.00,λογικά θα έχετε στα χέρια σας τα θέματα της Νεοελληνικής Γλώσσας.

Κάπως έτσι θα ξεκινήσει για κάποιους από εσάς ένα όμορφο ταξίδι στο χώρο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.Οι κόποι σας θα ανταμειφθούν,.τα ξενύχτια,το άγχος και τα έξοδα των γονιών θα πιάσουν τόπο και εσείς από το Σεπτέμβρη θα είστε φοιτητές.

Αυτό είναι το θετικό σενάριο και ευχόμαστε να το βιώσετε όλοι.

Μέσα στη ζωή όμως υπάρχει και η αποτυχία…η απογοήτευση του να προσπαθείς και να μην τα καταφέρνεις. Είτε λόγω άγχους,είτε λόγω ελλιπούς προετοιμασίας είτε εξαιτίας άλλων παραμέτρων.

Και τότε η γη χάνεται κάτω από τα πόδια σας..οι γονείς απογοητευμένοι,ίσως και θυμωμένοι….εσείς αισθάνεστε ότι η ζωή σας μόλις τελείωσε…

Μέγα λάθος…η ζωή σας μόλις άρχισε…Η επιτυχία στις Πανελλήνιες είναι ένας στόχος ναι…άλλα είναι η αφετηρία και όχι η γραμμή  του τερματισμού.

Αυτό που έχει σημασία είναι όταν τελειώσουν οι εξετάσεις,να τα έχετε καλά με τον εαυτό σας…να έχετε δώσει το μάξιμουμ των δυνάμεων σας,σωματικών και ψυχικών…να έχετε γίνει λίγο πιο ώριμοι μέσα από τη διαδικασία των Πανελληνίων..

Οι πανελλήνιες για κάποιους από εσάς θα είναι σαν την Ιθάκη του Κ π.Καβάφη.Σημασία θα έχει το ταξίδι και όχι η αποτυχία.

Η αποτυχία θα σας κάνει πιο δυνατούς,πιο σοφούς,πιο ώριμους…Κι έπειτα η αξία ενός ανθρώπου δε μετριέται μόνο με τα πτυχία…μετριέται με την καρδιά,την ψυχή,την υπομονή, την επιμονή,την αλληλεγγύη.

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε,χρειαζόμαστε πάνω από όλα ανθρώπους…οντότητες που να νοιάζονται για το διπλανό τους και να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν κάνοντας τη διαφορά στη σημερινή απρόσωπη κοινωνία στην οποία ζούμε.

Και η ανθρωπιά ευτυχώς δε διδάσκεται αποκλειστικά στα πανεπιστήμια…

Read Full Post »

Πες “ΟΧΙ” στην πείνα μ’ ένα SMS.
Στείλε “ΟΧΙ” στο 19059 και στήριξε αυτόν που δεν έχει.

H γραμμή θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι την Κυριακή 26 Απριλίου –
Μία πρωτοβουλία του Alpha για τα Κοινωνικά Παντοπωλεία Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης.
(Χρέωση 1,23€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ)
                                                        http://www.alphatv.gr

Read Full Post »

Πριν κάποιες μέρες σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα στην εθνική οδό Κοζάνης – Φλώρινας ένας συνάδελφος, ωρομίσθιος εκπαιδευτικός, κυνηγώντας τα 350 ευρώ το μήνα και το πολυπόθητο μόριο… Τα λόγια είναι περιττά!

Η Πανελλήνια Ένωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών θα συγκεντρώσει ένα ποσό οικονομικής ενίσχυσης στη συνέλευσή της το Σάββατο, 20/2 (6μ.μ. στα γραφεία της ΔΟΕ), ενώ όποιος άλλος θέλει και έχει τη δυνατότητα, μπορεί να καταθέσει χρήματα σε προσωπικό λογαριασμό της οικογένειας του χαμένου συναδέλφου με αριθμό 0026-0190-61-0200109121 στην τράπεζα eurobank.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Τηλ. επικοινωνίας: 6994027752, adioristia@freemail.gr

Read Full Post »

Απόδραση από τα εγκόσμια και τα οικονομικά προβλήματα πραγματοποίησε 38χρονος σιδεράς στον Χορτιάτη Θεσσαλονίκης. Αδυνατώντας να αντιμετωπίσει τα χρέη προς τις τράπεζες και την έξωση από το σπίτι του, έγινε πρωταγωνιστής μιας απίστευτης οικογενειακής τραγωδίας: στραγγάλισε την 35χρονη σύζυγό του την ώρα που κοιμόταν και στη συνέχεια κρεμάστηκε στο ίδιο δωμάτιο, πίσω από την πόρτα, ενώ προηγουμένως αποπειράθηκε να πνίξει τα δύο παιδιά του, τη 15χρονη κόρη και τον 8χρονο γιο του.

20-37a-2-thumb-large

Ο δράστης και αυτόχειρας, τέλος του 2003 με αρχές του 2004, φέρεται ότι πήρε ένα στεγαστικό δάνειο ύψους 120.000 ευρώ από την Alpha bank. Η τράπεζα υποστηρίζει ότι δεν πλήρωνε τις δόσεις από το 2007, ότι το σπίτι ήταν προσημειωμένο και κάθε φορά που ήταν έτοιμο να βγει στον πλειστηριασμό ο οφειλέτης έδινε κάποια χρήματα και σταματούσε τη διαδικασία. Σήμερα το χρέος έχει φτάσει τις 156.000 ευρώ. Ο 38χρονος μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα φέρεται ότι πέτυχε την έκδοση και ενός καταναλωτικού δανείου 30.000 ευρώ από τη Eurobank.

«Η τράπεζα θα τους έπαιρνε το σπίτι», είπαν οι γείτονες και ανέφεραν ότι ο 38χρονος εργαζόταν ως τεχνίτης σιδηροκατασκευών σε μια τεχνική εταιρεία, ενώ η 35χρονη γυναίκα του «έψαχνε για δουλειά». Η οικογένεια περιγράφεται ως ήσυχη που δεν είχε δώσει δικαιώματα στη γειτονιά, μέχρι τα ξημερώματα της Τρίτης, όταν ακούστηκαν φωνές και ουρλιαχτά μέσα από την ισόγεια μεζονέτα.

«Στις επτά το πρωί, την ώρα που πήγαινα στη δουλειά, μου τηλεφώνησε η κόρη του και μου είπε: «Ο μπαμπάς και η μαμά πέθαναν»», ανέφερε ο Γιώργος Γούναρης, που κατοικεί δίπλα ακριβώς από το σπίτι της τραγικής οικογένειας. «Οταν επέστρεψα, είδα τα δύο παιδιά να με περιμένουν έξω από την πόρτα του σπιτιού μου. Με τα κλειδιά που μου έδωσαν, μπήκα στο διαμέρισμα αλλά όταν επιχείρησα να ανοίξω την πόρτα της κρεβατοκάμαρας, είδα ένα καλώδιο κεραίας και το σώμα του Μίλτου που έφραζε την είσοδο. Πίσω φαινόταν το σώμα της Μαρίας, πάνω στο κρεβάτι. Δεν άντεξα και γύρισα πίσω περιμένοντας το ΕΚΑΒ. Το αγοράκι δεν κατάλαβε τι είχε συμβεί και ρωτούσε για τους γονείς του», επισήμανε.

Τη νεκροψία-νεκροτομή διενήργησε ο ιατροδικαστής Σαμουήλ Τζάου Ντούγκου, ο οποίος διαπίστωσε ότι ο 38χρονος στραγγάλισε την 35χρονη σύζυγό του και στη συνέχεια αυτοκτόνησε με καλώδιο οικιακής συσκευής. «Η γυναίκα πρέπει να κοιμόταν επειδή δεν αντέδρασε καθόλου. Στο σώμα της δεν βρέθηκε κανένα σημάδι άμυνας. Προφανώς πήγε να πνίξει και τα παιδιά που κοιμόντουσαν στο πάνω δωμάτιο και του ξέφυγαν, όπως προκύπτει από τα ευρήματα της αυτοψίας και την ενημέρωση της αστυνομίας», υπογράμμισε.

Τα δύο παιδιά παρελήφθησαν αρχικά από παιδοψυχολόγους-παιδοψυχιάτρους της ΕΛ.ΑΣ., ενώ χθες μεταφέρθηκαν σε εφημερεύον νοσοκομείο που διαθέτει ειδική μονάδα για ανηλίκους. Για τη στήριξη των παιδιών ενδιαφέρθηκε προσωπικά ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος μόλις πληροφορήθηκε το περιστατικό κινητοποίησε τις υπηρεσίες παροχής στήριξης και βοήθειας.

«Είχαν πάρει δάνειο και δεν μπορούσαν να το ξεχρεώσουν. Πριν από δύο μήνες ήρθε ένας δικαστικός κλητήρας και τους ζητούσε να πληρώσουν 1.600 ευρώ. Μια μέρα που τον πήγαινα στη Θεσσαλονίκη τον ρώτησα γιατί δεν χρησιμοποιεί το δικό του αυτοκίνητο και μου είπε ότι αυτό είχε μηχανικό πρόβλημα και δεν διέθετε τα 300 ευρώ για να πληρώσει το συνεργείο. Ημασταν φίλοι. Δεν ήξερα αν είχαν άλλα προβλήματα. Αν έγινε γι’ αυτό τον λόγο, δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό μου», επισήμανε ο κ. Γούναρης.

Ο Εμμανουήλ Κοσμίδης, ιδιοκτήτης διαμερίσματος που βρίσκεται πάνω από το σπίτι των θυμάτων, σημείωσε: «Ακουσα το αγοράκι να φωνάζει και στη συνέχεια μια αντρική φωνή που είπε «σκάστε». Τα παιδιά φαίνεται ότι πήγαν να τον αποτρέψουν. Μάθαμε ότι σκότωσε τη γυναίκα του και επιχείρησε να σκοτώσει τα παιδιά, τα οποία είχαν εκδορές. Τον άκουσα να λέει «ή όλοι ή κανένας». Προφανώς το μετάνιωσε. Είχαν προβλήματα οικονομικά. Σήμερα (χθες) έληγε η προθεσμία και το σπίτι θα έβγαινε στον πλειστηριασμό». *

http://www.enet.gr

————————————

Πόσο αξίζει άραγε στις μέρες μας μία ανθρώπινη ζωή?
Όσο ένα σπίτι?
Αξίζει να χάσει κανείς τη ζωή του για να μη χάσει το σπίτι του?
Αξίζει να σκοτώσει τον άνθρωπό του?

Read Full Post »

Σήμερα είναι η μέρα κάθε γυναίκας στον κόσμο, είτε είναι μητέρα είτε είναι η κόρη, η αδελφή, η μάνα, ή η φίλη μας. Σήμερα είναι η μέρα μας, γιορτή για εμάς στο δυτικό κόσμο, μέρα αγώνα για τις γυναίκες που ζουν σε δικτατορικά καθεστώτα και άγνωστη έννοια για τις πολλές γυναίκες του τρίτου κόσμου.

Στις 8 Μαρτίου του 1857, στη Νέα Υόρκη, οι εργαζόμενες γυναίκες ντυμένες στα άσπρα έκανα απεργία, έχοντας ως αίτημα την ίση αμοιβή με τους άνδρες.
Η συγκέντρωση ήταν κάτι πρωτοποριακό και επαναστατικό για την εποχή και σαν αποτέλεσμα είχε να γεμίσει η πόλη με αίμα. Τελικά, όμως, ο δρόμος για ίσα δικαιώματα των δύο φύλων άνοιξε και τουλάχιστο στο δυτικό κόσμο τα πράγματα άλλαξαν προς το θετικό. Το 1910 στην Κοπεγχάγη, κατά τη διάρκεια της 2ης Διεθνούς Διάσκεψης Σοσιαλιστριών, προτάθηκε από τη Γερμανίδα Κλάρα Τσέτκιν αυτή η μέρα να είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, καθιερώνοντάς την με αυτό τον τρόπο ως την ημέρα στράτευσης για τα δικαιώματα των γυναικών.
Η θέση της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία αναβαθμίστηκε, θεσμικά τουλάχιστον, το 1952 όταν βάσει νόμου οι Ελληνίδες απέκτησαν το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι». Δηλαδή, πλέον, μπορούσαν να ψηφίζουν στις εκλογές, δημοτικές και βουλευτικές, αλλά και να υποβάλλουν υποψηφιότητα για να εκλεγούν. Μετά από αυτόν το νόμο ακολούθησαν αρκετοί που έδειχναν πως άντρας και γυναίκα είναι ίσοι και έχουν τα ίδια δικαιώματα. Ψηφίστηκε νόμος για την αγροτική σύνταξη το 1982, το 1984 ασκήθηκε δίωξη για το βιασμό και το 1986 νομιμοποιήθηκαν οι αμβλώσεις. Όπως και να έχει, την ισοτιμία μεταξύ των δύο φύλων δεν τη φέρνουν οι νόμοι, αλλά οι άνθρωποι. Όλα ξεκινάνε αν εμείς οι ίδιοι σεβόμαστε τη συνάδελφό μας και αναγνωρίζουμε τους κόπους της, αν δεν θεωρούμε πως οι δουλειές του σπιτιού είναι αποκλειστικά ευθύνη της γυναίκας μας και αν λέμε πού και πού ευχαριστώ στη μάνα μας για ό,τι έκανε για μας. Άντρες και γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα, αλλά δεν πρέπει να μπερδευόμαστε, δημιουργώντας στο μυαλό μας την αίσθηση ότι είναι και ίδιοι.
Εδώ και χρόνια η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε όλο τον πλανήτη, για να μας υπενθυμίζει ότι η γυναίκα δεν είναι κατώτερο ον και ότι έχει δικαιώματα. Μπορεί στο νησί μας η γυναίκα να έχει σχεδόν ίσα δικαιώματα με έναν άντρα και να μην αντιλαμβανόμαστε ιδιαίτερα την ισχύ της ημέρας, αλλά αρκετές γυναίκες και ανήλικα κορίτσια σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα διακρίσεων και βίας, που τις εμποδίζουν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή βασισμένη στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

http://www.sigmalive.com

Read Full Post »

Κάθε όριο φαίνεται ότι έχει ξεπεράσει η εθνικιστική φρενίτιδα στην Τουρκία, μετά από την απόφαση της εισαγγελίας να προσαγάγει σε δίκη παιδιά ηλικίας 12 έως 17 ετών, μέλη χορωδίας, που σε διεθνές φεστιβάλ στο Σαν Φρανσίσκο τραγούδησαν κουρδικό εμβατήριο!

Τα παιδιά αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο 5ετούς φυλάκισης, αφού προσάγονται με την κατηγορία της προπαγάνδας, λόγω του ότι, κατά τις τουρκικές αρχές, το εμβατήριο είναι ο ύμνος του PKK και διότι ξεδίπλωσαν μία κουρδική σημαία κατά την εκτέλεσή του.

Με το θέμα ασχολήθηκε ήδη η Διεθνής Αμνηστία, σε ανακοίνωση της οποίας αναφέρεται ότι το να τραγουδάει κανείς έναν ιστορικό ύμνο, δεν μπορεί να θεωρηθεί απειλή για τη δημόσια τάξη και υποστηρίζει ότι πρόκειται για ζήτημα ελεύθερης έκφρασης.

Όσο για τους… «εγκληματίες», μιλώντας στο BBC ένας εξ αυτών, δήλωσε ότι οι στίχοι του τραγουδιού είναι σε ένα παλιό τύπο της κουρδικής γλώσσας τον οποίο ο ίδιος και οι φίλοι του ούτε καν καταλαβαίνουν, ενώ πρόσθεσε ότι πρόθεση της χορωδίας ήταν η ανάδειξη του κουρδικού πολιτισμού και όχι η πολιτική εμπλοκή.

http://www.cosmo.gr

———————————

Παιδική χορωδία που κάνει προπαγάνδα!!!
Ζούμε σε τρελούς καιρούς…
Η μουσική μάλλον δεν μπορεί να εξημερώσει πλέον τα ήθη…

Read Full Post »

Οι μαμάδες σε όλο τον κόσμο ετοιμάζονται να γιορτάσουν την Κυριακή (11/5) την δική τους, προσωπική εορτή. Και ενώ οι μπαμπάδες ετοιμάζονται να δυσανασχετήσουν επειδή δεν έχουν μια παρόμοια γιορτή, πρέπει να τους πούμε ότι η παγκόσμια Γιορτή της Μητέρας έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα: ήταν η Γιορτή της μητέρας Γης.
Στην αρχαιότητα ήταν η γιορτή της άνοιξης κατά την οποία λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της, η Ρέα, σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και όλων των ολύμπιων θεών και που ήταν η θεά της γονιμότητας.

Τον 17ο αιώνα, η Γιορτή της Μητέρας συναντάται στη Βρετανία ως «Mothering Sunday»: γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή της Παναγίας και όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους.

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ από την Ana Jarvis από την Φιλαδέλφεια. Η Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907-1908 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.

Με το πέρασμα του χρόνου, η Γιορτή της Μητέρας έχασε τον παραδοσιακό της χαρακτήρα και από μια γιορτή που τιμούσε την μητρότητα μετατράπηκε σε μια εμπορική και διαφημιστική γιορτή, εξυπηρετώντας τα καταναλωτικά ένστικτα των ανθρώπων.

Οι ίδιες οι μαμάδες, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι το κατάλληλο δώρο είναι 24ώρες χωρίς καμία υποχρέωση και καμία δουλειά.

http://www.cosmo.gr

Read Full Post »

Older Posts »

grassrootreuter

για να οπλίσουμε την κριτική στην καθημερινή δράση για τον κομμουνισμό.

The Player's Blog

Learn to Play or be Played

Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί σερφάρουν και απαιτούν

Το ιστολόγιο των αδιορίστων εκπαιδευτικών...και όχι μόνο

Ο άνεργος

...και η κόρη του φούρναρη!

ΡΑΠΙΣΜΑΤΑ

ψόφα σκουλίκι blogger

Daily Scene

Η μαργαρίτα βλέπει και παρουσιάζει...

Πρόσωπα - Ρίτσα Μασούρα

Το μόνο που θέλω να πω αστράφτει απρόσιτο .Tomas Transtromer

Μαμά... ετών 42..!

«Συμβαίνει. Απλώς συμβαίνει η αγάπη. Όπως συμβαίνει η θάλασσα». (Παντελής Μπουκάλας, "Ρήματα")

Το δεξί μας μπακ δε στρίβει

..αλλα εμείς το αγαπάμε

mantri

Όταν ένας τσοπάνης, ένας λύκος και ένα μαύρο πρόβατο συναντιούνται...

Allu Fun Marx: Αριστερά ...στη Blogoslovakia

ALLU FUN MARX : ΑΡΙΣΤΕΡΑ ...ΣΤΗ BLOGOSLOVAKIA

Νεραϊδόκοσμος.gr

...ωδή στις νεράϊδες

Greek University Reform Forum

Φορουμ Διαλογου της Κινησης για Μεταρρυθμιση στο Ελληνικο Πανεπιστημιο

ΠΑΡΑΦΩΝΙΑΔΕΣ . . .

Προτιμώ μια αλήθεια που ακούγεται σαν ψέμα από ένα ψέμα που ακούγεται αληθινό...