Κ άποιοι από τους αγώνες του έπιασαν τόπο, επιμένουν οι υποστηρικτές του. Ηταν ένας από τους πρώτους μαύρους που απόλαυσαν τη χαρά να ταξιδεύουν στο ίδιο λεωφορείο σαν ίσοι προς ίσους με συνεπιβάτες λευκούς. Αναγνωρίστηκε εν ζωή, τιμημένος με βραβείο Νομπέλ Ειρήνης. Αμέσως μετά τον θάνατό του ο πρόεδρος Τζόνσον τον ανακήρυξε «εθνικό ήρωα», όρισε ημέρα όπου θα τιμάται η μνήμη του, το όνομά του δόθηκε σε δρόμους, πλατείες και κτίρια. Παραμένει ωστόσο ακόμη αναπάντητο το ερώτημα: Ποιος όπλισε το χέρι του δολοφόνου και γιατί; Μυριάδες θα μπορούσαν να είναι τα κίνητρα. Από το ρατσιστικό FΒΙ που τον θεωρούσε τον «μεγαλύτερο απατεώνα του αιώνα», με τον διαβόητο διευθυντή του Εντγκαρ Χούβερ που τον αποκαλούσε «μαριονέτα της κομμουνιστικής συνωμοσίας», ως τον Ρόναλντ Ρίγκαν ο οποίος ως κυβερνήτης της Καλιφόρνιας ζητούσε να ληφθούν μέτρα εναντίον του. Επιπλέον ήταν και οι μεγιστάνες πολιτικοί του Νότου που τον έβλεπαν σαν εμπόδιο στα σχέδιά τους, οι αφέντες των πολυεθνικών που δεν μπορούσαν να τον ανεχθούν να φέρνει καινά δαιμόνια.Από υπέρμαχος των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δεν άργησε να εξελιχθεί σε κήρυκα της κοινωνικής δικαιοσύνης, ενώ είχε καταλάβει πολύ καλά ότι ισότητα δικαιωμάτων δεν είναι δυνατόν να υπάρξει χωρίς ισότητα εισοδημάτων. Το είχε πει στην ιστορική ομιλία του στην εκκλησία Ριβερσάιντ της Νέας Υόρκης στις 4 Απριλίου 1967:
«Στα 1957, όταν ιδρύσαμε τη Χριστιανική Διάσκεψη του Νότου, το σύνθημά μας ήτανε “να σώσουμε την ψυχή της Αμερικής”.Ημασταν πεισμένοι ότι δεν πρέπει να περιορίσουμε την οπτική μας σε μερικά δικαιώματα για τους μαύρους αλλά, αντιθέτως, εκφράσαμε την πεποίθηση ότι η Αμερική δεν θα ελευθερωθεί ή δεν θα σωθεί ποτέ από τον εαυτό της παρά μόνον όταν οι απόγονοι των σκλάβων της χάσουν μια για πάντα τις χειροπέδες που ακόμη φορούν!Για μένα η σύνδεση ενός ιερέα με την ειρήνη είναι τόσο προφανής, ώστε μερικές φορές ξαφνιάζομαι με όσους με ρωτούν γιατί εκφράζομαι κατά του πολέμου. Ισως αγνοούν ότι το χαρμόσυνο άγγελμα απευθύνεται σε όλους,κομμουνιστές και καπιταλιστές,στα παιδιά τους και στα δικά μας, σε μαύρους και λευκούς, επαναστάτες και συντηρητικούς. Τι μπορώ να πω στους Βιετκόνγκ, στον Φιντέλ Κάστρο ή στον Μάο; Να τους απειλήσω με θάνατοή να μοιραστώ τη ζωή μου μαζί τους; Εμείς οφείλουμε να μιλούμε για τους αδύναμους, για όσους δεν έχουν φωνή, για τα θύματα του έθνους μας και για αυτούς που ονομάζει εχθρούς. Γιατί καμία ανθρώπινη δύναμη δεν μπορεί να κάνει τα ανθρώπινα αυτά όντα να πάψουν να είναι αδελφοί μας…». Ιδού λοιπόν τα «κίνητρα» για τον (φανατικό ρατσιστή) Χούβερ: είχε οργανώσει μια επιχείρηση παγίδευσης του Κινγκ με «κοριούς» και μαγνητόφωνα για να αποδείξει ότι βρισκόταν «υπό την επήρεια των κομμουνιστών» . Ηταν τόσο σίγουρος για την ενοχή του δημοφιλέστατου μαύρου ακτιβιστή, που έδωσε εντολή να μην ειδοποιείται πλέον για απειλές κατά της ζωής του! Και το τραγικό είναι ότι όλη αυτή η εκστρατεία- διήρκεσε επτά χρόνια, χωρίς να προκύψουν επιβαρυντικά στοιχεία για τον Κινγκ- έγινε με την πλήρη κάλυψη του Ρόμπερτ Κένεντι, ο οποίος ήταν τότε (1961) υπουργός Δικαιοσύνης.
Στίχους του αρχαίου έλληνα τραγικού Αισχύλου απήγγειλε άλλωστε ο (εξίσου σημαδεμένος από τη μοίρα) Ρόμπερτ εκφωνώντας στην Ινδιανάπολη μια συγκινητική ομιλία 4 λεπτών και 57 δευτερολέπτων για να πληροφορήσει το ακροατήριό του για τη δολοφονία του Κινγκ και να ζητήσει να προσευχηθούν όλοι για την οικογένειά του και για τη χώρα. Βρισκόταν σε προεκλογική εκστρατεία, δύο μήνες και μία ημέρα ακριβώς προτού συναντήσει και αυτός τον δικό του δολοφόνο…
ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΟΝLINE
|
Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί σερφάρουν και απαιτούν 