Ένα τσιγάρο χασίς ισοδυναμεί με 20 κανονικά τσιγάρα ως προς τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα.
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει έρευνα νεοζηλανδών επιστημόνων οι οποίοι προειδοποιούν ότι ο καρκίνος του πνεύμονα παίρνει επιδημικές διαστάσεις ανάμεσα στους χρήστες κάνναβης.
Και στο παρελθόν έρευνες έχουν καταδείξει ότι η κάνναβη μπορεί να προκαλέσει καρκίνο αλλά είναι λίγες αυτές που έχουν αποδείξει μια ισχυρή σχέση ανάμεσα στη χρήση κάνναβης και τον καρκίνο του πνεύμονα.
Στην έρευνα που δημοσιεύεται στην ευρωπαϊκή επιθεώρηση για τα αναπνευστικά προβλήματα, οι νεοζηλανδοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η κάνναβη μπορεί να προκαλέσει βλάβη στις αναπνευστικές οδούς μεγαλύτερη απ ότι ο καπνός καθώς περιέχει διπλάσιες τιμές καρκινογόνων ουσιών.
Επίσης τονίζουν ότι ο τρόπος καπνίσματος της κάνναβης αυξάνει τον κίνδυνο καθώς συνήθως οι χρήστες δεν χρησιμοποιούν φίλτρα και καπνίζουν το τσιγάρο μέχρι τέλους και με βαθιές εισπνοές με αποτέλεσμα να επικάθονται ευκολότερα στις αναπνευστικές οδούς καρκινογόνες ουσίες.
Τo θλιβερό φαινόμενο του βιασμού και της σεξουαλικής κακοποίησης αμάχων αυξάνεται στα περιθώρια των φονικών συγκρούσεων οι οποίες ταλανίζουν την Κένυα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), βιασμοί γυναικών και παιδιών σημειώνονται κάθε νύχτα στους αυτοσχέδιους προσφυγικούς καταυλισμούς. Τουλάχιστον 167 περιστατικά έχουν καταλήξει στο Νοσοκομείο Γυναικών στο Ναϊρόμπι, με το νεότερο θύμα να είναι ένα κοριτσάκι μόλις ενός έτους! Εκτιμάται όμως ότι η έκταση της φρικτής αυτής πρακτικής είναι πολύ μεγαλύτερη.
Η σεξουαλική βία χρησιμοποιείται ως «μέσο» εκφοβισμού μεταξύ διαφόρων φυλών στους καταυλισμούς και αντανακλά την εντεινόμενη κοινωνική διάλυση της σπαρασσόμενης αφρικανικής χώρας.
Προβληματική, ήδη από την προσχολική ηλικία, είναι η συνεργασία γονέων και εκπαιδευτικών. Σύμφωνα με έρευνα του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης οι εκπαιδευτικοί σε ποσοστό 66,2% χαρακτηρίζουν πιο συνεργάσιμους τους γονείς που είναι απόφοιτοι Λυκείου και πιο δύσκολους τους πτυχιούχους πανεπιστημίων. Οι γονείς απόφοιτοι Δημοτικού περιορίζονται στο να συμμετέχουν στις σχολικές εκδηλώσεις.Οι εκπαιδευτικοί επιδιώκουν συμμετοχή, ενημέρωση, ακόμη και ανταλλαγή πληροφοριών που αφορούν τα παιδιά για καλύτερη αποδοτικότητα μέσα στην τάξη, ενώ οι γονείς σε ποσοστό 71,9% συνδέουν τη συνεργασία κυρίως με την ενημέρωση για την πορεία της προόδου του παιδιού τους.Στην έρευνα, για την οποία υπεύθυνη ήταν η επίκουρος καθηγήτρια κυρία Γαλήνη Ρεκαλίδου, συμμετείχαν 85 νηπιαγωγοί και 135 γονείς στους οποίους χορηγήθηκε ειδικά κατασκευασμένο ερωτηματολόγιο. Οπως προκύπτει από αυτήν, οι γονείς σε ποσοστό 70% θεωρούν πρωταρχικές αιτίες έλλειψης συνεργασίας την απουσία χρόνου και τους οικογενειακούς λόγους, ενώ ταυτόχρονα δεν κρίνουν απαραίτητο να συνεργασθούν.
Επίσης, το μεγαλύτερο ποσοστό μεταξύ των γονέων του δείγματος (52% στις αστικές περιοχές) συνεργάζεται με τον νηπιαγωγό του παιδιού τους σχεδόν αποκλειστικά και μόνον όταν προκύπτει συγκεκριμένος λόγος, ενώ μόνο το 24% των αγροτικών περιοχών και το 28% των αστικών συνεργάζεται πολύ συχνά. Οι εκπαιδευτικοί του δείγματος, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές, είναι λιγότερο ικανοποιημένοι σε σύγκριση με τους γονείς όσον αφορά τις σχέσεις συνεργασίας τους και αποδίδουν την ευθύνη στους τελευταίους.
Στις αστικές περιοχές το ποσοστό των νηπιαγωγών που απάντησε ότι είναι ικανοποιημένο από τη συνεργασία του με τους γονείς είναι 39%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους γονείς είναι 53%. Η μεγαλύτερη διαφορά παρατηρείται στις αγροτικές περιοχές, όπου μόνο το 11% των εκπαιδευτικών προσδιορίζει το επίπεδο σχέσεων συνεργασίας ικανοποιητικό, ενώ το ποσοστό των γονέων οι οποίοι δηλώνουν ικανοποιημένοι σε ό,τι αφορά τη συνεργασία τους με τον εκπαιδευτικό του παιδιού τους είναι 50%.
Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί σερφάρουν και απαιτούν 