ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ…

Σπουδές που συνδέονται με κορεσμένα επαγγέλματα και έχουν περιορισμένες διεξόδους στην αγορά εργασίας επιλέγουν στην πλειονότητά τους οι νέες γυναίκες. Στρέφονται κυρίως σε σχολές Φιλολογίας, Ιστορίας, Αρχαιολογίας, Ανθρωπολογίας, Καλών Τεχνών, Βιολογίας, Χημείας, Φαρμακευτικής, Νομικής και Δημοσιογραφίας, αποφεύγοντας ανερχόμενα επαγγέλματα, όπως αυτά της νέας τεχνολογίας.Αντίθετα, οι νέοι άντρες «κυριαρχούν» σε σχολές Μηχανολογίας, Κατασκευών και Πληροφορικής, που οδηγούν σε επαγγέλματα με μεγάλες διεξόδους στην αγορά εργασίας και υψηλές αποδοχές. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις ανασταλτικές καταστάσεις της μητρότητας, μπορεί να εξηγήσει γιατί η ανεργία των γυναικών -και ιδιαίτερα των νέων γυναικών- είναι πολύ υψηλότερη από αυτή των ανδρών.

Ταυτόχρονα, τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες γυναίκες επιδιώκουν μία θέση στο Δημόσιο, χωρίς, όμως, να το επιτυγχάνουν πάντα. Σε σχέση με το παρελθόν, σήμερα οι γυναίκες αντιπροσωπεύονται ευρύτερα σε κλάδους του Δημοσίου με μονιμότητα εργασίας και υψηλό κύρος, όπως ο δικαστικός, το διπλωματικό σώμα και η δημόσια διοίκηση. Το ίδιο συμβαίνει και σε κλάδους με μόνιμη ή μάλλον διασφαλισμένη απασχόληση, όπως η υγεία, η εκπαίδευση και οι τράπεζες. Επίσης, αυξάνεται αλματωδώς η συμμετοχή τους στα Σώματα Ασφαλείας.

Τα παραπάνω συμπεράσματα προκύπτουν από έρευνα του Κέντρου Ερευνών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, υπό την αιγίδα του καθηγητή Θεόδωρου Κατσανέβα, για λογαριασμό του Εθνικού Επιμελητηρίου Δικτύου Ελληνίδων Γυναικών Επιχειρηματιών & Στελεχών Επιχειρηματικών Φορέων (Ε.Ε.Δ.Ε.Γ.Ε). Σύμφωνα με την έρευνα, οι σχολές ΑΕΙ όπου το ποσοστό των κοριτσιών είναι πολύ χαμηλότερο από των αγοριών είναι οι εξής:

· Οι σχολές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και άλλες αντίστοιχες σχολές τεχνολογικής κατεύθυνσης.

· Οι σχολές Πληροφορικής.

· Οι Γεωπονικές σχολές.

Υπερτερούν
Στον ευρύτερο κλάδο των οικονομικών και των τουριστικών σπουδών και επαγγελμάτων, οι γυναίκες υπερτερούν σε αριθμούς, αλλά βρίσκουν δυσκολότερα εργασία στον ιδιωτικό τομέα και υπηρετούν σε χαμηλές ή μεσαίες ιεραρχικές βαθμίδες. Επίσης, ένα σημαντικό ποσοστό νέων γυναικών συνεχίζουν να κατευθύνονται σε παραδοσιακές «γυναικείες» ειδικότητες, όπως νοσοκόμες, μαίες, κοινωνικοί λειτουργοί, αισθητικοί, πωλήτριες, γραμματείς κ.ά. Οι ειδικότητες αυτές, που οι περισσότερες συνδέονται με σπουδές σε ΤΕΙ, εμφανίζουν ικανοποιητικές διεξόδους στην αγορά εργασίας, αλλά συνήθως διακρίνονται για χαμηλές αμοιβές, περιορισμένο κοινωνικό κύρος και δυνατότητες ιεραρχικής ανέλιξης.

Από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ